Kobiece podróżowanie jest coraz częściej na tapecie, nawet w internetach, w których zrywa się i kładzie nową prawie codziennie. Jednak trend ten utrzymuje się od jakiegoś czasu i nie jest podtrzymywany przez brzydkie feministki, ale przez piękne kobiety, które podróżują, często samotnie i pokazują innym, że się da. Sama znam kilka takich przypadków i wiem, że nie są to zdesperowane laski, które z braku faceta muszą jeździć same. Po prostu uznały, że ten sposób na odkrywanie świata jest dla nich lepszy. Ja sama mam kilka propozycji na wyjazdy z kimś w różne strony świata, ale przy pierwszej okazji wyrwania się gdzieś z Krakowa, jadę sama. W życiu codziennym lubię dzielić się momentami z bliskimi, ale w podróży jestem samolubna. Głównie dlatego, że ta samolubność zmusza mnie do przeżywania miejsca, w którym jestem i ludzi, których poznaję na sto procent. Przyjaciele czy rodzina są dla mnie na pierwszym miejscu, więc będąc gdzieś z nimi, przysłaniają mi cały obraz. Cenię sobie takie wyjazdy, ale wtedy bardziej skupiam się na spędzanie czasu z nimi niż na eksplorowaniu danego miejsca. Samotna podróż to bardzo często świadomy wybór. Wiem, że niektórym ciężko w to uwierzyć i kiedyś nawet ktoś mi zarzucił, że na pewno udaję i takie podróże nie mogą mi sprawiać radości, jeśli nie mam z kim jej dzielić (chociaż w podróży solo bardzo rzadko bywa się samemu), ale jest to analogiczne do bycia samemu w życiu. To, że kobieta nie jest w związku nie zawsze znaczy, że nie ma propozycji prawda? Podróżniczka pachnie często desperacją, zamiast dobrymi perfumami. I zawsze pisze się o niej w kontekście odwagi, pokazuje się zdjęcia z plecakiem albo podczas wykonywania innych ekstremalnych czynności. Zazwyczaj po prostu chce się udowodnić, że taka kobieta jest jak mężczyzna, a nie że może robić wszystko to, co on. Ona nie wydaje na ubrania, bo oszczędza na podróże. Nie maluje się, bo przecież ?promienie słońca zarumienią jej twarz?. Nie może publicznie plotkować na temat urody, bo przecież powinna ten czas poświęcić na rozmowy o światowych konfliktach. Ale ja jestem nieprawdziwa, więc mogę plotkować do woli, a że nie znalazłam nigdzie w sieci artykułu, w którym inne panie dzieliłyby się swoimi trikami urodowymi, liczę na to, że dodadzą coś od siebie. Opowiem Wam o tym, jak podróże zmieniły moje podejście do niektórych zabiegów kosmetycznych i o trikach, które stosuje na wyjazdach. Continue reading →

Już dawno nie miałam takiej przerwy z postami na blogu. A przecież są wakacje, a ja, ja, blogerka podróżnicza i nic nie pisze? No właśnie, o tym dzisiaj pogadamy (bo mam nadzieję, że dodacie coś od siebie do tego stosu przemyśleń, które zbierałam, siedząc na ławce, patrząc na burzę, grając w zombie, wysyłając cv, upijając się, zastanawiając się, czy wiem, gdzie leży Frankfurt). Można też podpalić. Zapałki leżą w pierwszym komentarzu pod postem. Continue reading →

Rano myślałam nad tym, co chcę dzisiaj robić. Już świętowałam swoje urodziny ze znajomymi w weekend, więc dzisiaj chciałam zrobić coś tylko dla siebie. Układałam w myślach listę. Pójdę na spacer po Reykjaviku, a potem na basen. Dzisiaj jest jeszcze lekcja islandzkiego, a przed tym wstąpię na dobrą kawę. Może wypróbuję nowy przepis na wegańskie ciasto. Porozmawiam z rodziną i przyjaciółmi.Poczytam coś o miejscu, w które się wybieram. I napiszę wpis na bloga. Wtedy przyszło olśnienie, że spędzam tak prawie każdy dzień. Każdego dnia robię to, co chcę i planuję przyszłość tak, abym mogła realizować plany, które wymagają więcej pracy. Jakiś czas temu postanowiłam skupiać się na tym, co tu i teraz i chociaż czasami nie jest to łatwe, staram się tego trzymać, przez co każdy dzień jest dla mnie jak urodziny. Chociaż ludzie czasami nie rozumieją, kiedy pytana odpowiadam, że nie wiem co będzie za miesiąc, a ja sama niepotrzebnie wracam do przeszłości czy martwię się o przyszłość, to czuję różnicę. Continue reading →

Postanowiłam, że post z memami będzie cykliczny. Ciągle operujemy tymi samymi cytatami, zazwyczaj po angielsku i umieszczamy je na tle pięknych widoków. Takie obrazy też inspirują, ale potrzebny jest jakiś powiew świeżości. Wiecie, że Facebook traktuje nas ostatnio po macoszemu, trzeba więc karmić inne portale społecznościowe, a tym przypadku jest to mój ulubiony Pinterest, na którym znajdziecie mnóstwo podobnych do siebie obrazków. Zaczęłam zbierać te, które można w jakiś sposób przerobić, ale szukam też nowych powiedzonek. Jako że niedawno zaczęłam się uczyć islandzkiego, to postanowiłam zaczerpnąć z tego języka, przy okazji utrwalając sobie w głowie nowe słówka. Szukam też polskich powiedzonek czy cytatów w temacie podróży. Pojedziemy w obce kraje, tam są inne obyczaje. Czyż to nie brzmi pięknie? Bardzo bym chciała Was zachęcić do zabawy, bo jestem pewna, że razem coś fajnego wymyślimy. Możecie podrzucić gotowe obrazki albo podpowiedzieć tekst, który można wykorzystać. Tylko błagam – żadnych cytatów z Paula Coelho. Tego już mamy za dużo w internecie. Ja wykorzystuje swoje zdjęcia, chociaż może zacznę z nich robić jakieś kolaże. Brać, wynosić i robić z tym, co się chce. Niech wrócą do mnie odmienione.

Zdjęcie główne zrobiłam na plaży w Rumunii, gdzie panuje obyczaj (tak jest) smarowania się błotem z Morza Czarnego. Nakładamy na siebie śmierdzącą maskę i stoimy na słońcu aż zaschniemy. A na dole mój kochany piesek:

Islandzkie powiedzonko “hakuna matata”:

Zdjęcie zrobione na Manhattanie w Nowym Yorku. W przewodnikach jest napisane, że należy pogłaskać jaja byka na szczęście, więc wszyscy tak robią, mimo że większość właściwie nie wie, o co chodzi:

I coś co mnie zawsze najbardziej zastanawiało. Jak można być zakochanym w ludziach, których się nie poznało? We wszystkich? Serio?

Niech Wam się przyśnią obce kraje!